Atilla Galatalı (1935-2012), Türkiye’de modern heykel sanatının gelişiminde önemli katkılar sunmuş, soyut anlatım biçimleriyle tanınan öncü sanatçılardan biridir. Sanatında özellikle mekân, denge ve form ilişkileri üzerine yoğunlaşan Galatalı, heykel disiplinini sadece fiziksel bir nesne olarak değil, düşünsel bir sorgulama alanı olarak da ele almıştır.

İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’nde başladığı sanat eğitimini yurt dışında sürdürerek uluslararası sanat çevreleriyle etkileşim içinde bulunan Galatalı, sanat anlayışını hem yerel hem evrensel dinamiklerle şekillendirmiştir. Çalışmalarında sıklıkla metal, taş ve ahşap gibi malzemeleri bir araya getirerek, soyut formlar aracılığıyla zamansız bir estetik dil yaratmıştır.

Galatalı’nın heykelleri, izleyiciyle doğrudan bir ilişki kurmayı hedefler; boşlukla kurduğu etkileşim, hacimle oynayışı ve yüzeylerdeki sadeleşme, onun sanatındaki temel kavramları oluşturur. Modernizmin izlerini taşıyan bu eserler, hem bireysel hem de toplumsal düzlemde okumalara açıktır.

Sanatçının eserleri, bugün birçok kamu koleksiyonunda ve kamusal alanda yer almakta; özellikle Türkiye’de soyut heykelin anlaşılması ve yaygınlaşmasında önemli bir rol oynamaktadır. Galatalı, özgün sanatsal vizyonuyla Türk çağdaş heykelciliğine yön vermiş güçlü bir figür olarak anılmaktadır.